حضرت

امام رضا علیه السلام روز یازدهم ذیقعده سال ۱۴۸ ق. در مدینه متولد شد. نام مادرش «تکتم» بود که بعد از تولد حضرت، از طرف امام کاظم علیه السلام طاهره نام گرفت. نام مادر حضرت را «نجمه» نیز گفته اند. نقش انگشتری آن حضرت «ماشاءالله ولا قوه الاّ بالله» بوده است.

اسم حضرت: علی، کنیه: ابوالحسن الثانی، لقب: رضا، شروع امامت: سال ۱۸۳ در سن ۳۵ سالگی. مدت امامت: ۱۹ یا ۲۰ سال. فرزندان: دو پسر به نام جوادعلیه السلام فرزند دیگر به نام حسین. رافعی می نویسد: امام رضا علیه السلام در سفری به قزوین آمده، در خانه داود بن سلیمان مخفی شده است. وی از امام نقل کرده است: «فرزندی از حضرت که دو سال یا کمتر داشته در قزوین مدفون است.» این همان امامزاده حسین است که اکنون در قزوین بارگاهی دارد. به احتمال، این مسافرت در سال ۱۹۳ ق. مقارن با مرگ رشید صورت گرفته است.[۱]

(بیشتر…)

محمد

More Posts

«کوته مقاله»

عنوان : دختری در شام

بخش : دوم

در شماره نخست «دختری در شام » کوتاه به نام یکی از دختران حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام که در شام مدفون است ، پرداختیم. اما از آنجایی که این کودک ، مورد توجه ویژه از طرف اهل بیت معصوم و شیعیان بوده و هست ، در این قسمت به شرح مختصری از میلاد ایشان می پردازیم.

در واپسین سال های عمر معاویه، روزگاری که زیاده خواهی های او سایه ای سنگین از فساد و تباهی بر جامعه مسلمین انداخته بود، تولد نوزادی دختر به نام رقیه (علیهاالسلام) شادی و شعف را به خانه گلین و ساده امام حسین (علیه السلام) فرا خواند و اشک شوق را مهمان نگاه های منتظر کرد و امام، آرامش کوتاه و زودگذری در سایه خرسندی از مولود خجسته خود پیدا کرد و لبخندی از سرور بر چهره خسته و اندوهگین اش از ظلم و جور زمانه نشاند؛ زمانه ای که هتاکی به خاندان پیامبر (صلی الله علیه وآله) و دشنام دادن به امیرالمؤمنین (علیه السلام) سکه رایج شده بود. تزویر و ریاکاری چنان در بافت جامعه نفوذ کرده بود که کسی به چشم های خود نیز اعتماد نداشت. این در حالی بود که سنگینی زخم تمام این معضلات ریشه دار، بر قلب امام وارد می آمد. معاویه اما، با همه فریبکاری و نیرنگی که داشت، در برابر فرشته مرگ، بی چاره و ذلیل می نمود و آن گاه که مرگ گریبانش را گرفت، بی هیچ مقاومتی تسلیم شد و پسر می گسار و شهوت پرست او بر اریکه ای که بیست سال، پدرش و دنیا پرستان بر آن رخ ساییده بودند، تکیه زد.

  (بیشتر…)

محمد

More Posts

«کوته مقاله»

عنوان : دختری در شام

بخش نخست

با توجه به نزدیک بودن میلاد باب الحوائجی که تنها سه یا پنج سال زیست و پس از شهادتش دنیایی را سوگوار کرد ، بر آن شدم تا مطالبی چند پیرامون حضرت رقیه بنت الحسین را به صورت کوته مقاله مطرح نمایم. امید که مقبول حضرات قرار گیرد.

اصل وجود دختری سه یا چهار ساله برای امام حسین علیه السلام در منابع شیعی آمده است و ما نیز بدون هیچ شکی در آن ، وجود این بزرگ بانوی کوچک را اقرار داریم. در کتاب کامل بهائی نوشته علاء الدین طبری (قرن ششم هجری) قصه دختری چهار ساله که در ماجرای اسارت در خرابه شام در کنار سر بریده پدر به شهادت رسیده، آمده است.(۱)

در میان منابع مختلف در مورد نام او، که آیا رقیه بوده یا فاطمه صغری و… اختلاف است. هر یک از تاریخ نویسان و مقاتل نویسان سخنی گفته اند .

در پاره ای از کتب شیعی و مصادر مورد وثوق دو خطاب از امام حسین علیه السلام در کربلا آمده است که یکی از دختران حرم خود را با نام رقیه صدا زده است.

(بیشتر…)

محمد

More Posts

جرعه ای از دریای حضرت عباس علیه السلام

امام سجاد(ع): «واِنَّ لِلْعَبّاسِ عِنْدَاللهِ عزّوجلَّ مَنْزلَهٌ یَغْبِطُهُ بِها جَمِیعُ الشُّهَداءِ یَوْمَ الْقِیامَه؛ برای عباس در پیشگاه خداوند بزرگ مقامی بس ارجمند است که همه شهیدان در روز قیامت به آن مقام غبطه می خورند».[۱]

امام صادق(ع): «کانَ عَمُّنا عباسُ بْن عَلِیٍّ؛ نافِذَ الْبَصِیرَهِ صُلبَ الْاِیمانِ جاهَدَ مَعَ اَخِیهِ الْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلامُ و أبلی بَلاءً حَسَناً؛ عموی ما عباس پسر علی، بینشی تیز و دقیق و ایمانی محکم و استوار داشت، در رکاب برادرش با دشمنان جهاد کرد و به خوبی از عهده آزمایش الهی برآمد و به مقام شهادت رسید».[۲]

(بیشتر…)

محمد

More Posts